JosAnton Artze Harzabal: ingurua eta poesiagintza (1969-1979)

Résumé

• JosAnton Artzek Harzabal goitizena hautatu zuen garaian, une historiko
  arras berezia bizitzeko aukera izan zuen. 60ko hamarkada zen eta mundu mailan
  aldaketa sozioekonomiko zein politiko nabarmenak gertatzen ari ziren. Batetik,
  Euskal Herrian Francoren diktadura zegoen eta hasierako errepresio urteen os-
  tean euskal kulturak berpizkunderantz bideratuko zuten haziak erein zituen;
  poetak Ez Dok Amairu (1965-1972) kantagintza berriaren talde eragiletik egin
  zuen lan. Bestetik, esperimentazioa izan da Artzeren funtsezko ezaugarrietako
  bat, poesia egiteko “beste modu bat” bilatu izan du bere hastapenetatik, guztia
  zalantzan jarriz, bai idazkera euskarriak bai poemak har ditzakeen formak edota
  hoskidetasuna (ikus-poesia edota poesia-fonetikoa landuaz). Joera esperimenta-
  laz ari naizela, Jesus Mari anaiarekin txalaparta ahanzturatik berreskuratu eta
  aire berriez jantzita jendaurrean ezagutzera eman zuten. Hortaz, lehenik Harza-
  bal ezizena aukeratu zuen aldian bizi izandako ingurune hurbila deskribatuko
  dut eta, gero, orduan argitara emandako olerki-liburuak zein ikuskizunak.