Ignacio de Loyola, para todos los tiempos y para todos los hombres

Laburpena

Artikulu honek egileak haren Ignazio Loiolakoari buruzko ikerketan hasitako ildoari jarraitzen dio. Ildo horrek haren idatzi autobiografi koek, haren idatzi erlijiosoek, haren gutuneriak eta haren lan instituzionalek haren izaeraz iradokitzen dituzten zantzu nabarmenenetan jartzen du arreta.

Ignazioren izaeraren egitura da artikulu honen tituluaren arrazoia. Izan ere, haren izatearen, haren jardunbidearen, haren erabakien eta haren helburuak lortzeko erabakitasunaren berariazko oinarri etikoak erreferente bihurtzen du bizitza pertsonal eta kolektiboa bizikidetzan eta ongizate komunean eragina duten oztopoen etengabeko gainditze gisa ikusten duen edozein garaiko edozein gizakirentzat.

Oraindik bere horretan dirau Ignazio militar zakar eta zorrotz gisa eta azpijokoetan ibiltzen den pertsonaia barnerakoi gisa deskribatzen zutenen oihartzunak. Nolanahi ere, gure protagonistaren ingurua ideia argiak dira, asmo eta proposamen gardenak, harreman sozialetarako irekitasuna, besteen ahuleziekiko sentiberatasuna, eskuzabaltasuna eta kidearekiko konfiantza, erabakitzen duten boteretsuekiko diplomazia, helburuak lortzeko estrategia, bizitako esperientzien hausnarketa, etengabeko ikaskuntza, gizatasun sakon eta zabala. Hori guztia, harreman pertsonalak, autoritatearen erabilera, boterearen erabilera, antolakuntzaren kultura eta haren bizi-eginkizunaren edukia barnebiltzen dituen jardunbide etikoaren atmosferan. Haren obra berritzailearen eraikuntzan zehar deskubrituz doan Jaungoikoarenganako konfi antzatik sortzen den haren fede sakona gehitu behar zaio horri.

Haren jardunbidea gidatzen duen etika eta haren fedea uztartzen dira, eta haren izatea eraikitzen dute, bikaintasun pertsonala lortzera bideratua, ez ideal esklusibista gisa, aldaketarako tresna gisa baizik, bizi-eredu proposamen gisa eta eraldaketa sozialerako konpromiso gisa, helburu ideala Jainkoaren borondatezko ongizate komuna (ingurukoen ongizatea) baita. Ignazioren iruditeria bikaintasun pertsonal hori zabaltzea da, bizi-eredu sozial eta espiritual gisa.

Ignaziok hori nola gauzatzen den erakusten digu, eta aipatutakoa da hark kontatzen eta adierazten diguna. Norbanakoa ez da on ala txar jaiotzen, bakoitza bi horietako bat bihurtzen da praktika, ordena eta diziplinaren bitartez edo kontrakoaren bidez, alegia, harreman sozialak erregulatzen dituzten arau eta baloreekiko atxikimenduaren ala mespretxuaren bidez. Bere burua ere horrela eraikitzen du, bere burua gidatzen jakitetik, autoerrealizatzetik, bizitza pertsonalaren dimentsio etikoaren garrantziaren eta jardunbide etiko horrek dakarren lidergo sozial funtzioaren berri ematen dion autolidergo prozesu baten bidez. izan ere, jardunbide horri esker beste pertsona batzuk erakartzen ditu eta haiekin ordena sozialean eragitea eta antolakunde handi eta eragin zabalekoa sortzea lortuko du. Ignaziok, haren ideien bidez, pixkanaka osatuz joatera bultzatzen gaitu, geure buruak eraberritzera, behin betiko autoerrealizatzera. Hark ere eraikitze-esperientzia hori bizi izan zuen, harik eta Loiolan bizimodu baldintzagabeago bat, libreagoa eta eraikitzailegoa, bazela sinistu (ez zentzu erlijiosoan) zuen arte. Izan ere, bizimodu hori haren borondatearen, erabakitasunaren eta konbikzio etikoen araberakoa baino ez zen. Horrela, lidergotza bat agertuz joan zen, funtsean hezigarria dena, hark bizi duen
eta bizitzen irakasten duen prozesu bat baita, bere buruarekin eta besteekin erakitzen duen harreman bat, eragin handiko harreman interpertsonal eta sozialekin, bilatzen duen eraberritze pertsonal eta sozialaren helbururako eraginkorrak direnak.

Irakaspen eta programa bihurturiko esperientzia horiek egitura antolatzaile kohesionatu baten sorrera dakarte, haren kideen konpromisoari esker Ignaziok proposatutako misio berritzailea betetzeko gai dena. Horretarako, Ignaziok sortutako tresnak dituzte, hala nola bereizketa, formakuntza humano eta intelektuala, hausnarketa ekintza-estrategia gisa erabiltzea, garaiak eta zirkunstantziak kontuan izatea, zuhurtzia hitzetan eta ekintzetan edota antolakundearen helburuekiko identifikazioa.